3,5 χρονών παιδί χωρίς παιδικό κάθισμα. Είναι δυνατόν;

Σήμερα θέλω να θίξω ένα θέμα το οποίο είναι το πιο αγαπημένο μου μετά το Extended Rear Facing. Αφορά στα καθίσματα του group 2-3 (15-36 κιλά ή περίπου 3,5-12 ετών).

Ο Σπύρος είναι κάτι παραπάνω από 3,5 ετών και κάθε μέρα τον συνοδεύω στον παιδικό σταθμό. Εκεί βλέπω παιδάκια στην ηλικία του που τα φέρνουν οι γονείς με το αυτοκίνητο. Η συντριπτική πλειοψηφία, είτε είναι εντελώς χύμα (εγκληματικό από πολλές απόψεις!) ή είναι δεμένα στο πίσω κάθισμα απλώς με τη ζώνη (επίσης εγκληματικό). Μικρό ποσοστό κάθεται σε ανυψωτικό μαξιλάρι (ελλιπές) και τέλος τα παιδιά που κάθονται σε παιδικό κάθισμα με πλάτη αποτελούν την ελάχιστη μειοψηφία (θα έλεγα κάτω του 10%).

Θεωρώ ως εξαιρετικά σημαντικό να αναλύσω λίγο αυτό το θέμα. Καταρχάς να ξεκινήσω με μια γενική παραδοχή που επιβάλει ο κοινός νους. Ο γονιός πρέπει να θέλει να προσφέρει τη μέγιστη ασφάλεια στο παιδί του. Να το πάω κάπου αλλού για να γίνω κατανοητός. Εάν τα παιδιά σας κάθονταν στο τραπέζι για φαγητό, κρατούσαν το καθένα από 2 μαχαίρια στα χέρια και παίζανε πόλεμο θα τα αφήνατε; Προφανώς όχι. Εάν το παιδί σας ανέβαινε στο κάγκελο του μπαλκονιού σας στον πρώτο έστω όροφο και περπατούσε κάνοντας ισορροπία με το κενό δίπλα του, θα το αφήνατε; Προφανώς όχι. Φανταστείτε στο δωμάτιο του παιδιού σας, το κρεβάτι του να είναι κρεμασμένο 10 μέτρα πάνω από το έδαφος και όχι πάνω στο πάτωμα. Θα είχατε τις πλευρές του κρεβατιού ανοιχτές; Προφανώς όχι.

Γιατί όμως το κάνετε στο αυτοκίνητο; Δε σας φαίνεται το ίδιο; Για δείτε το παρακάτω βίντεο:

Ανδρείκελο (dummy) που αναλογεί σε παιδί 10 ετών, δεμένο στο πίσω κάθισμα μόνο με τη ζώνη, παρουσιάζει το φαινόμενο του υποβρυχίου. Η διαγώνια ζώνη εφάπτεται στο λαιμό ενώ η κάτω ζώνη βρίσκεται στην κοιλιά και όχι στο ισχίο. Για να αναλύσουμε τι γίνεται:

Σε περίπτωση μετωπικής σύγκρουσης, τα πόδια και ο κορμός "γλιστρούν" κάτω από την κάτω ζώνη, η οποία πιέζει την κοιλιακή χώρα με σχεδόν σίγουρη συνέπεια τη σοβαρή βλάβη των εσωτερικών της οργάνων.

Δείτε την παρακάτω φωτογραφία και επικεντρωθείτε στα κόκκινα βέλη:

• η διαγώνια ζώνη βρίσκεται σε λάθος θέση, πάνω στο λαιμό και την καρωτίδα.
• η οριζόντια ζώνη βρίσκεται πάνω στην κοιλιακή χώρα και όχι κάτω από αυτή στο ισχίο.
• το κούμπωμα της ζώνης εφάπτεται στο πλαϊνό μέρος του παιδιού και σε ενδεχόμενη πλευρική σύγκρουση θα προκαλέσει σοβαρό τραυματισμό.
• τα πόδια δεν είναι αρκετά μεγάλα για να φτάσουν την άκρη του καθίσματος.

Επειδή το παιδί ενοχλείται από τη ζώνη είναι πολύ πιθανό (σχεδόν κανόνας) να περάσει το χέρι πάνω από τη ζώνη και να ταξιδεύει κάπως έτσι:

Αυτό σημαίνει ότι σε ενδεχόμενη σύγκρουση θα καταλήξει κάπως έτσι:

Θα αφήνατε κάτι τέτοιο; Προφανώς όχι αλλά όσοι δένουν τα παιδιά τους μόνο με τη ζώνη (και ίσως νομίζουν ότι το παιδί τους είναι ασφαλές) δυστυχώς το κάνουν.

Απλά πράγματα: ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΘΗΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ (ΑΕΡΟΣΑΚΚΟΙ, ΖΩΝΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ, ΠΛΕΥΡΙΚΕΣ ΚΟΥΡΤΙΝΕΣ) ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΧΟΥΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΥΨΟΣ ΑΠΟ 140 εκ. ΚΑΙ ΠΑΝΩ. Παιδιά κάτω από αυτό το ύψος πρέπει να κάθονται δεμένα πάνω σε παιδικό κάθισμα.

Και κατά προτίμηση όχι σε ανυψωτικό μαξιλάρι (σε 2  χρόνια θα καταργηθούν) αλλά σε booster με πλάτη. Ο λόγος είναι ότι σε πλευρική σύγκρουση, η πλευρική προστασία πιθανότατα θα σώσει το παιδί σε αντίθεση με ένα backless booster.

Στο κάτω κάτω της γραφής, είναι και πολύ σοβαρό θέμα παιδείας. Η οδική ασφάλεια βρίσκει πρόσφορο έδαφος στα μικρά παιδιά. Θέλετε τα παιδιά σας να είναι σε όλη τους τη ζωή ανεύθυνα και απροστάτευτα στο αυτοκίνητο, επειδή εσείς λέτε 'έλα μωρέ δε βαριέσαι';

Η άγνοια σκοτώνει. Όποιος έχει διαβάσει αυτό το ποστ δεν έχει πια καμιά δικαιολογία. Είναι υπεύθυνος των πράξεών του. Παρακαλώ διαδόστε το.