Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010

FAQ-Συνηθισμένες ερωτήσεις για τη χρήση παιδικών καθισμάτων


1.      Γιατί πρέπει να χρησιμοποιήσω παιδικό κάθισμα στο αυτοκίνητο;

Τα τροχαία ατυχήματα είναι η Νο1 αιτία θανάτου για παιδιά από 1 έως 14 ετών. Πολλά σοβαρά τραυματισμένα παιδιά καταλήγουν στο νοσοκομείο από τροχαία ατυχήματα. Οι περισσότεροι τραυματισμοί είναι στο κεφάλι και τον αυχένα. Κάποιοι τραυματισμοί οδηγούν σε αναπηρία.
Τα παιδικά καθίσματα, όταν είναι σωστά τοποθετημένα, μειώνουν κατά πολύ τις πιθανότητες θανάτου ή σοβαρού τραυματισμού.

2.       Δεν είναι πιο ασφαλές να κρατώ το μωρό στην αγκαλιά μου;

ΟΧΙ. Οι δυνάμεις που αναπτύσσονται στην καμπίνα των επιβατών σε περίπτωση ατυχήματος μπορούν να είναι εκατοντάδες κιλά ή και παραπάνω. Κανένας γονέας δε θα μπορέσει να συγκρατήσει το παιδί του, ακόμα και σε ατύχημα με μικρή ταχύτητα. Είναι εγκληματικό, έστω και για την παραμικρή απόσταση, γονέας να κρατά το παιδί στην αγκαλιά του.

3.       Πώς μπορώ να καταλάβω ποιο κάθισμα είναι κατάλληλο για το παιδί μου;

Οι κατηγορίες των παιδικών καθισμάτων αναφέρονται στα κιλά του παιδιού. Οι βασικές κατηγορίες είναι οι εξής:
·         Κατηγορία 0      κιλά 0-10             σύσταση ηλικίας από τη γέννηση έως 6-9 μηνών
·         Κατηγορία 0+    κιλά 0-13             σύσταση ηλικίας από τη γέννηση έως 12-15 μηνών
·         Κατηγορία 1      κιλά 9-18             σύσταση ηλικία από περίπου 9 μηνών έως περίπου 4 ετών
·         Κατηγορία 2-3  κιλά 15-36           σύσταση ηλικίας από περίπου 4 ετών έως περίπου 12 ετών

4.       Πότε πρέπει να αλλάξω κατηγορία καθίσματος;

Η σύσταση είναι να αλλάζουμε κάθισμα όταν το παιδί έχει εξαντλήσει το όριο κιλών της προηγούμενης κατηγορίας. Μια άλλη παράμετρος που θα μας οδηγήσει σε αλλαγή κατηγορίας καθίσματος είναι το εάν το κεφάλι του παιδιού ξεπερνά την πλάτη του παιδικού καθίσματος. Εάν το κεφάλι του μωρού αρχίζει να ξεπερνά την πλάτη του καθίσματος πρέπει από την κατηγορία 0/0+ να περάσουμε στην κατηγορία 1. Από την κατηγορία 1, εάν το ύψος των αυτιών πλησιάζει το όριο της πλάτης του καθίσματος, πρέπει να περάσουμε στην κατηγορία 2-3.

5.       Μέχρι ποια ηλικία πρέπει το παιδί μου να κάθεται σε παιδικό κάθισμα;

Πολλοί γονείς νομίζουν ότι το παιδικό κάθισμα είναι αναγκαίο μέχρι μια μικρή ηλικία 5-6 ετών. ΚΑΝΟΥΝ ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ. Όλα τα συστήματα παθητικής ασφάλειας των αυτοκινήτων είναι σχεδιασμένα για να προσφέρουν προστασία σε επιβάτες με ύψος από τουλάχιστον 135 εκ και πάνω. Τα παιδιά με ύψος κάτω από 135 εκ που είναι απλά δεμένα με τη ζώνη του αυτοκινήτου, έχουν ελλιπή προστασία και είναι εκτεθειμένα σε πολύ μεγάλο κίνδυνο σε περίπτωση ατυχήματος. Οι πιο συχνοί θάνατοι ή τραυματισμοί σε τέτοιες περιπτώσεις οφείλονται σε χτυπήματα στο κεφάλι (ανυπαρξία πλευρικής προστασίας) και στην κοιλιακή χώρα (η ζώνη πιέζει τα εσωτερικά όργανα στην κοιλιά επειδή είναι πολύ ψηλά για το παιδί).
Με βάση τον ΚΟΚ, η χρήση παιδικού καθίσματος στην Ελλάδα είναι υποχρεωτική μέχρι 12 ετών. Στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ολλανδία η χρήση παιδικού καθίσματος είναι υποχρεωτική μέχρι το ύψος των 135 εκ. Στη Γερμανία μέχρι το ύψος των 150 εκ.


6.       Για πόσο πρέπει το παιδί μου να κοιτάει ανάποδα στη φορά κίνησης του αυτοκινήτου; Ποιο είναι το Σκανδιναβικό μοντέλο;

Η χρήση καθισμάτων που είναι στραμμένα ανάποδα στη φορά κίνησης του αυτοκινήτου ΕΙΝΑΙ η πιο ασφαλής. Το παιδί είναι ασφαλέστερο να παραμένει αντεστραμμένο μέχρι τα όρια βάρους του καθίσματος. Όλα τα βρεφικά καθίσματα της κατηγορίας 0/0+ (0-13 κιλά) τοποθετούνται υποχρεωτικά ανάποδα. Στη Σκανδιναβία, η συντριπτική  πλειοψηφία των παιδιών παραμένει ανάποδα μέχρι 4 ετών, στην υπόλοιπη Ευρώπη μέχρι 9-12 μηνών, ενώ στις ΗΠΑ μέχρι 12-15 μηνών.
Το Σκανδιναβικό μοντέλο αναφέρεται στην παρατεταμένη χρήση ανάποδων καθισμάτων μέχρι 4 ετών, κάτι που εκεί συμβαίνει εδώ και 45 χρόνια.  Έρευνα μεγάλης Σουηδικής αυτοκινητοβιομηχανίας έδειξε ότι σε σύνολο 13.000 ατυχημάτων με εμπλεκόμενα 800 παιδιά από 0-4 ετών, οι σοβαροί τραυματισμοί σε παιδιά που ήταν σε ανάποδα καθίσματα ήταν 8%, ενώ σε παιδιά που ήταν σε καθίσματα που κοιτούσαν μπροστά 40%. Οι Σκανδιναβικές χώρες είναι κάθε χρόνο στις πρώτες θέσεις της λίστας σχετικά με την ασφάλεια των παιδιών σε τροχαία ατυχήματα.

7.       Ποιο είναι το πιο ασφαλές κάθισμα;

Το πιο ασφαλές κάθισμα είναι αυτό που ταιριάζει σωστά στο αυτοκίνητό σας, που έχει τοποθετηθεί σύμφωνα με το εγχειρίδιο του κατασκευαστή και το παιδί σας ταιριάζει σε αυτό.

8.       Είναι ασφαλές να χρησιμοποιήσω ένα μεταχειρισμένο κάθισμα;

Εάν δεν είστε απολύτως βέβαιοι ότι το κάθισμα δεν έχει εμπλακεί ποτέ σε ατύχημα μην το χρησιμοποιήσετε. Κάθισμα που μπορεί με μια πρώτη ματιά να φαίνεται ασφαλές, μπορεί να κρύβει επικίνδυνη φθορά στις ζώνες, στο εσωτερικό ή στα πλαστικά μέρη από κάποιο ατύχημα.

9.       Εάν εμπλακώ σε κάποιο ατύχημα με το παιδί στο παιδικό κάθισμα, μπορώ να συνεχίσω να το χρησιμοποιώ;

Η γενική σύσταση είναι ΟΧΙ. Εάν εξαιρέσουμε μικροσυγκρούσεις με ταχύτητα παρκαρίσματος, ατυχήματα με ταχύτητα πάνω από 10χλμ/ώρα, μπορούν να προκαλέσουν ζημιά σε ένα παιδικό κάθισμα.

10.   Το παιδί μου αρνείται να μπει στο κάθισμα ή προσπαθεί να βγάλει τις ζώνες του. Τί να κάνω;

Το παιδί σας πρέπει να μάθει να κάθεται πάντα στο παιδικό κάθισμα και να έχει τις ζώνες δεμένες σωστά και σφιχτά. Χρησιμοποιήστε το δικό σας παράδειγμα με τη χρήση της ζώνης. Αρνηθείτε να ξεκινήσετε το όχημα εάν δεν έχουν όλοι δεθεί σωστά. Σε περίπτωση που το παιδί σας βγάλει τη ζώνη εν κινήσει, προσπαθήστε να σταματήσετε το συντομότερο δυνατό και εξηγήστε τους κινδύνους που συνεπάγεται μια τέτοια κατάσταση.
Τα παιδιά λειτουργούν σα “σφουγγάρια” από πολύ μικρή ηλικία και επηρεάζονται πολύ από τη συμπεριφορά των γονέων. Η υποδειγματική και πειθαρχημένη συμπεριφορά των γονέων στο αυτοκίνητο αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα για τα παιδιά.

11.   Πόση ώρα επιτρέπεται να μείνει ένα μωρό σε βρεφικό κάθισμα αυτοκινήτου;

Όλα τα βρεφικά καθίσματα (κατηγορία 0-13 κιλών) έχουν πλάτη με κάποια κλίση (περίπου 45°). Ο βασικός τους προορισμός είναι η ασφαλής μεταφορά του μωρού στο αυτοκίνητο και αυτή η κλίση σε συνδυασμό με την υποχρεωτική ανάποδη τοποθέτηση προσφέρει τη μέγιστη προστασία για το μωρό μέσα στο αυτοκίνητο. Η γενική σύσταση είναι το μωρό να μη μένει πάνω από 2 ώρες σε μια συγκεκριμένη στάση όπως σε ένα τέτοιο κάθισμα υπό κλίση. Η ανάπτυξη των κινησιακών δυανατοτήτων απαιτεί την εναλλαγή θέσεων ή το ξάπλωμα σε οριζόντια θέση.

12.   Μπορώ να τοποθετήσω ένα παιδικό κάθισμα στη θέση του συνοδηγού , ενώ το αυτοκίνητό μου έχει αερόσακκο;

Εάν το παιδικό κάθισμα είναι στραμμένο ανάποδα, επιτρέπεται η τοποθέτησή του στη θέση του συνοδηγού, ΜΟΝΟΝ όταν ο αερόσακκος του συνοδηγού είναι απενεργοποιημένος. Για την απενεργοποίηση του αερόσακκου απευθυνθείτε στο εγχειρίδιο χρήσης του κατασκευαστή του αυτοκινήτου.

Εάν το παιδικό κάθισμα είναι στραμμένο να κοιτά μπροστά, επιτρέπεται μεν η τοποθέτησή του στη θέση του συνοδηγού, αλλά γενικώς δε συνιστάται. Εάν χρησιμοποιηθεί εκεί, σας συμβουλεύουμε να πάτε το κάθισμα του συνοδηγού όσο πιο πίσω γίνεται, ώστε να υπάρχει αρκετός χώρος για τον αερόσακκο.

13.   Ποια είναι η καλύτερη θέση στο αυτοκίνητο για να τοποθετήσω το παιδικό κάθισμα;

Η απάντηση δεν είναι απλή γιατί εξαρτάται από διάφορες παραμέτρους. Θεωρητικά, η μεσαία θέση του πίσω καθίσματος είναι η πιο ασφαλής με την έννοια ότι αυτό το σημείο έχει τη μεγαλύτερη απόσταση από κάθε πλευρά του αυοκινήτου, άρα και τις μικρότερες πιθανότητες τραυματισμού σε περίπτωση σύγκρουσης. Δεν έχουν όμως όλα τα αυτοκίνητα ζώνη 3 σημείων εκεί (απαραίτητη για την τοποθέτηση παιδικού καθίσματος) ή υποδοχείς ISOfix (απαραίτητοι για τοποθέτηση βάσης ISOfix). Μεταξύ των 2 πίσω θέσεων, συνιστάται ελαφρά περισσότερο αυτή πίσω από το συνοδηγό. Οι συγκρούσεις από τη δεξιά πλευρά του αυτοκινήτου είναι κατά τι λιγότερες από εκείνες στην αριστερή.
Σχετικά με τη θέση του συνοδηγού υπάρχει αρκετή σύγχυση. Σε διάφορες ιστοσελίδες και μπλογκς αναφέρεται ότι δεν πρέπει να τοποθετούνται παιδικά καθίσματα στο κάθισμα του συνοδηγού. Αυτό δεν είναι σωστό, τουλάχιστον για τα καθίσματα της κατηγορίας 0/0+ (0-13 κιλά). Οι κατασκευαστές αυτοκινήτων, τα τελευταία χρόνια, έχουν θωρακίσει πολύ το μπροστινό τμήμα του αυτοκινήτου, αφού οι μετωπικές συγκρούσεις είναι οι πιο συχνές. Η απόφαση τοποθέτησης ή μη βρεφικού καθίσματος στη θέση του συνοδηγού, εξαρτάται περισσότερο από τις συνήθειες χρήσης του αυτοκινήτου. Μία μητέρα η οποία χρησιμοποιεί πολύ συχνά το αυτοκίνητο μόνη της, με το νεογέννητο μωρό της, θα μπορούσε να έχει το βρεφικό κάθισμα στη θέση του συνοδηγού και να έχει καλύτερο έλεγχο του παιδιού και άρα καλύτερο έλεγχο του αυτοκινήτου (πάντα υπό τον όρο ότι έχει απενεργοποιήσει τον αερόσακκο). Αντίθετα, εάν η χρήση του αυτοκινήτου είναι πιο συχνή από όλη την οικογένεια, είναι πιο βολικό τα μωρά να είναι πίσω και να ελέγχονται από ειδικούς αμβλυγωνικούς καθρέπτες.
Συμπερασματικά: οι πίσω θέσεις, θεωρούνται γενικά ιδανικότερες για την τοποθέτηση παιδικών καθισμάτων. Ειδικές όμως συνθήκες (μαμά μόνη με βρέφος) μπορεί να μας οδηγήσουν στην επιλογή της θέσης του συνοδηγού.

14.   Τί είναι το ISOfix;

Το σύστημα ISOfix είναι ένα διεθνές πρότυπο για τα σημεία υποδοχής παιδικών καθισμάτων στην καμπίνα των επιβατών. Υποδοχείς ISOfix είναι τα μεταλλικά σημεία που βρίσκονται στη σχισμή ανάμεσα στην πλάτη και το κάθισμα, συνήθως στις δύο πίσω θέσεις του αυτοκινήτου. Τα περισσότερα αυτοκίνητα από το 2006 και μετά διαθέτουν στο στάνταρ εξοπλισμό υποδοχείς ISOfix, επίσης όμως και κάποια παλιαότερα μοντέλα.
Σε αυτούς τους υποδοχείς “κουμπώνουν” οι ειδικοί βραχίονες της βάσης του ειδικού παιδικού καθίσματος συμβατού με το ISOfix και με ειδικές πράσινες ενδείξεις, μας δείχνουν ότι το κάθισμα έχει τοποθετηθεί σωστά.
Το συγκεκριμένο σύστημα έχει αναπτυχθεί, διότι έρευνες έχουν δείξει ότι το ποσοστό εσφαλμένης χρήσης του παιδικού καθίσματος ξεπερνά το 70%.

15.   Πώς μπορώ να ξέρω εάν το αυτοκίνητο μου διαθέτει υποδοχείς ISOfix;

Ανατρέξτε στο εγχειρίδιο χρήσης του κατασκευαστή ή απευθυνθείτε σε κάποιο αντιπρόσωπο του κατασκευαστή αναφέροντας το μοντέλο και το έτος κατασκευής του αυτοκινήτου σας.

Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010

Τύποι ανάποδων παιδικών καθισμάτων


Πριν αναλύσω τους δύο τύπους ανάποδων καθισμάτων, πρέπει να επισημάνω ότι μιλάμε για καθίσματα που αφορούν στην παρατεταμένη χρήση ανάποδου καθίσματος (extended rear facing) αφού υποχρεωτικά, τουλάχιστον μέχρι τα 9 κιλά, τα μωρά πρέπει να κοιτούν ανάποδα. Μέχρι δε τα 13 κιλά, οι γονείς έχουν τη δυνατότητα να κρατήσουν τα παιδιά τους ανάποδα  στο πρώτο κάθισμα που ανήκει στο γκρουπ 0/0+ (0-13 κιλά). 
Κατόπιν υπάρχουν δύο βασικοί τύποι ανάποδων παιδικών καθισμάτων. Αυτά που είναι μόνο ανάποδα και τα συνδυαστικά καθίσματα (combi) που εκτός από ανάποδα επιτρέπουν και την τοποθέτηση και με μπροστινή φορά όταν το παιδί μεγαλώσει.
Μόνο με ανάποδη φορά: Αυτά τα καθίσματα είναι μόνο για ανάποδη τοποθέτηση. Ακόμα και αν δε μας αρέσει, κάποια στιγμή πρέπει να γυρίσουμε τα παιδιά σε μπροστινή φορά. Η ηλικία αυτή διαφέρει και είναι από 3-5 ετών στη Σουηδία, 9-12 μηνών στη Γερμανία και 12-15 μηνών στις ΗΠΑ. Τυπικά ανάποδα καθίσματα πολύ διαδεδομένα στη Σουηδία είναι τα Britax Hi-Way, Maxi-Cosi Mobi και το BeSafe IziKid X3. 
Αυτά τα καθίσματα συνήθως επιτρέπουν χρήση με ανάποδη φορά μέχρι περίπου 4 ετών. Μετά και μέχρι την ηλικία των 12 ετών, θα χρησιμοποιήσουμε ένα κάθισμα τύπου booster με πλάτη που θα κοιτά μπροστά.
Συνδυαστικά καθίσματα (combi): Αυτά τα καθίσματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν με ανάποδη φορά στην αρχή και μετά με μπροστινή είτε με ζώνη του καθίσματος ή με τη ζώνη του αυτοκινήτου (σαν κάθισμα τύπου booster με πλάτη). Ο προσδιορισμός συνδυαστικό σημαίνει ότι μπορεί να συνδυάσει την ανάποδη με την μπροστινή τοποθέτηση. 
Τυπικά συνδυαστικά καθίσματα στη Σουηδία είναι τα Britax Multi Tech, Britax Two-Way, Brio Zento και Besafe iZi Combi X3.
Σε επόμενη ανάρτηση θα τα δούμε ένα ένα αναλυτικά.

Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

Σειρά βίντεο της ρωσικής τηλεόρασης για την ασφάλεια.


Υπάρχουν δύο "σχολές" για την προβολή διαφημιστικών σποτ οδικής ασφάλειας: η "επιθετική" με έντονα μηνύματα και άγριες εικόνες και η "παθητική" με πιο χαλαρά αποτυπωμένα παρόμοια μηνύματα. Εγώ προσωπικά υποστηρίζω την πρώτη. 

Και επειδή μιλώντας για ανάποδα καθίσματα θέτουμε ως απόλυτη προτεραιότητα τη ασφάλεια, παραθέτω σειρά εξαιρετικών βίντεο της ρωσικής τηλεόρασης για την οδική ασφάλεια.

Ας αναγνωρίσουμε τους εαυτούς σε αυτά. Οδηγούμε με αυτή την συμπεριφορά κάθε μέρα...









Και άλλο ένα αγαπημένο...

το χαρτί που μοιράζει ο νεαρός στην καρέκλα λέει: "ούτε και εγώ φορούσα ζώνη ασφαλείας"



και πάλι μόνο απόλυτος σεβασμός σε όσους μετατρέπουν τον πόνο τους σε δύναμη θέλησης για να βοηθήσουν τους άλλους...

Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

BBC News

Δείτε το βίντεο από το παρακάτω λινκ:

http://news.bbc.co.uk/player/nol/newsid_7330000/newsid_7335600/7335674.stm?bw=bb&mp=wm&news=1&bbcws=1

Να τα κάνω λίγο πιο λιανά;


  1. Ένας ενήλικας φορώντας ζώνη, μειώνει τον κίνδυνο τραυματισμού του κατά 50%
  2. Παιδί σε κάθισμα που κοιτά μπροστά, μειώνει τον κίνδυνο τραυματισμού του κατά 50-60%
  3. Παιδί σε κάθισμα που κοιτά ανάποδα, μειώνει τον κίνδυνο τραυματισμού του κατά 90-95%!
  4. Αγγλική κατασκευάστρια εταιρία που κατασκευάζει ανάποδα καθίσματα στην Αγγλία και τα εξάγει στη Σουηδία, αναφέρει στη Σουηδική ιστοσελίδα της ότι τα ανάποδα καθίσματα είναι πιο ασφαλή και ότι η απολύτως μίνιμουμ ηλικία για να γυρίσει το παιδί μπροστά είναι 3 ετών, αλλά δεν τα διαθέτει στην Αγγλία.
  5. Ο αντίλογος είναι η ευκολία στην τοποθέτηση ενός ανάποδου καθίσματος.
Συμπέρασμα: οι Σουηδοί γονείς είναι πιο έξυπνοι και τοποθετούν σωστά τα ανάποδα καθίσματα τους εδώ και δεκαετίες, ενώ οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι γονείς είμαστε βλάκες και πρέπει να συμβιβαστούμε με κάτι λιγότερο από αυτό που έρευνες σε όλον το κόσμο έχουν αποδείξει ως τη μέγιστη ασφάλεια για τα παιδιά μας - την παρατεταμένη χρήση ανάποδων καθισμάτων μέχρι 4 ετών.

Εγώ λέω ότι μας δουλεύουν. Τα ανάποδα καθίσματα πρέπει να είναι διαθέσιμα και προσιτά για όλους τους γονείς. Εμείς οι γονείς, μιλώντας για την ασφάλεια των παιδιών μας, πρέπει να τους προσφέρουμε το καλύτερο. Ειδικά εμείς οι ΄Ελληνες, με τα τραγικά στατιστικά οδικής ασφάλειας, έχουμε 1522 λόγους παραπάνω, όσοι είναι οι νεκροί μας κάθε χρόνο... 

Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

Ανάποδα καθίσματα και πλευρικές συγκρούσεις

Σε αυτό το άρθρο θέλω να τονίσω τη σημασία του rearfacing στις πλευρικές συγκρούσεις, ένα είδος συγκρούσεων που αντιπροσωπεύει γύρω στο 25% του συνόλου και θεωρούνται πάρα πολύ επικίνδυνες. Το μπροστινό μέρος ενός αυτοκινήτου μπορεί να αντέξει φοβερά ατυχήματα ενώ ακόμα και μια μικρή σύγκρουση από το πλάι μπορεί να αποδειχτεί θανατηφόρα. Πολλοί κατασκευαστές καθισμάτων που κοιτούν μπροστά προσπαθούν με διάφορα σλόγκαν να εστιάσουν στην προστασία που προσφέρουν στις πλευρικές συγκρούσεις. Οι μυημένοι με το rearfacing έχουν αντιληφθεί πλήρως την πολύ μεγάλη διαφορά στην ασφάλεια σε μετωπικές συγκρούσεις σε σχέση με καθίσματα που κοιτούν μπροστά. Τί γίνεται όμως σε περίπτωση πλευρικής σύγκρουσης; 




Βλέποντας ένα στατικό crash test πλευρικής σύγκρουσης όπως αυτό στο παραπάνω βίντεο, η πρώτη μας αντίδραση είναι ότι δεν υπάρχει διαφορά στην ασφάλεια μεταξύ ενός μπροστινού και ενός ανάποδου καθίσματος. Το κεφάλι του παιδιού και στις δύο περιπτώσεις φαίνεται ότι είναι "μέσα" στο κάθισμα και στα προστατευτικά πλαϊνά του και προστατεύεται ικανοποιητικά. Ας το σκεφτούμε όμως λίγο καλύτερα. Αυτή η στατική κατάσταση αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα; Η απάντηση είναι πως όχι και ο λόγος είναι το "προ-του ατυχήματος φρενάρισμα".





Η πλειοψηφία των πλευρικών συγκρούσεων είναι περιπτώσεις που το όχημα που βάλλεται από το πλάι δεν είναι σταματημένο αλλά κινείται προς τα εμπρός. Σχεδόν πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις, ο οδηγός αυτού του οχήματος έχει ήδη προλάβει να πατήσει το φρένο έστω και δέκατα του δευτερολέπτου πριν τη σύγκρουση (
"προ-του ατυχήματος φρενάρισμα"). Μα με το παραμικρό πάτημα του φρένου, το κεφάλι του παιδιού που κάθεται σε κάθισμα που κοιτά μπροστά, έχουμε δει ότι ωθείται βίαια μπροστά, "βγαίνει" δηλαδή "έξω" από το κάθισμα και την πλευρική του προστασία και μένει εκτεθειμένο στην πλευρική σύγκρουση και ό,τι αυτή συνεπάγεται (εισχώρηση οχήματος στην καμπίνα, γυαλιά παραθύρου κ.ά.). 




Αντίθετα σε ανάλογη περίπτωση και όταν το κάθισμα κοιτά πίσω, το παραμικρό φρενάρισμα ελάχιστα πριν τη σύγκρουση, θα φέρει το κεφάλι και τον κορμό του παιδιού ακόμα πιο "μέσα" στο κάθισμα και συνεπώς περισσότερο προστατευμένα από την πλευρική προστασία του παιδικού καθίσματος.







Συνεπώς, παρότι πάντα μας νοιάζει να προστατεύσουμε περισσότερο το ευαίσθητο κεφάλι και τον αυχένα του παιδιού στις πιο συνηθισμένες μετωπικές συγκρούσεις, είναι πιο ασφαλές να κρατάμε ανάποδα τα παιδιά για όσο το δυνατόν περισσότερο για ένα λόγο παραπάνω. Είναι πολύ πιο ασφαλή ΚΑΙ στις πλευρικές συγκρούσεις!

Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010

Τα ανάποδα καθίσματα είναι πιο ασφαλή μέχρι 4 ετών ή για όσο περισσότερο μπορούμε!


Εξαιρετικό βίντεο του Νορβηγικού Ινστιτούτου Οδικής Ασφάλειας Trygg Trafikk



Ο απόλυτος εμπνευστής αυτού του blog

Μόνο σεβασμός ανήκει σε αυτόν που μετατρέπει τον προσωπικό του πόνο σε δύναμη ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο:




Grandpapa Jim σε ευχαριστώ που με βοήθησες να έχω τα παιδιά μου όσο πιο ασφαλή γίνεται κρατώντας τα ανάποδα.
www.joelsjourney.org
Διαδόστε το...

Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

Τί λένε οι ειδικοί;

"Εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης Καταναλωτών ANEC, έχουμε μελετήσει ατυχήματα στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Σουηδία και τις ΗΠΑ με εμπλεκόμενους παιδιά σε παιδικά καθίσματα, εστιάζοντας σε αυτά όπου υπήρχαν θάνατοι και σοβαροί τραυματισμοί. Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι ο πλέον ασφαλής τρόπος μεταφοράς των παιδιών στο αυτοκίνητο είναι σε καθίσματα που κοιτούν ανάποδα στη φορά κίνησης του αυτοκινήτου. Στη Σκανδιναβία, χρησιμοποιούν μεγάλα ανάποδα καθίσματα εδώ και πολλά χρόνια και έχουν πια πειστικές αποδείξεις ότι κάνουν πολύ καλή δουλειά. Υπάρχουν παραδείγματα ατυχημάτων και στις τρεις παραπάνω χώρες με περιπτώσεις παιδιών σε καθίσματα που κοιτούν μπροστά και υπέστησαν τραυματισμούς που μπορούσαν να αποφευχθούν. Ήρθε η ώρα να μάθουμε από την εμπειρία των Σκανδιναβών και όλοι οι γονείς να ψάξουν για το κατάλληλο ανάποδο κάθισμα για τα παιδιά τους μέχρι την ηλικία των 4 ετών. Κατασκευάστριες εταιρίες, καταστήματα και νομοθέτες πρέπει να ενεργοποιηθούν ώστε να κάνουν πιο εύκολη και πιο φθηνή για τους γονείς, την αγορά του πιο ασφαλούς συστήματος συγκράτησης, των ανάποδων καθισμάτων. Είναι εντελώς τρελό ότι τα καλύτερα καθίσματα δεν είναι διαθέσιμα σε όλη την Ευρώπη."
Καθ. Πήτερ Γκλόινς και Τζέιμς Ρόμπερτς, Διευθυντές, Vehicle Safety Consultancy Ltd., UK
Πηγή: http://www.rearfacing.co.uk/


"Στη Σουηδία οι αρχές προώθησαν για 25 χρόνια τη χρήση ειδικών παιδικών καθισμάτων που κοιτάνε ανάποδα στη φορά κίνησης του αυτοκινήτου. Ο λόγος ήταν η αποφυγή τραυματισμών στο κεφάλι και τον αυχένα. Το κεφάλι του παιδιού είναι αναλογικά πιο βαρύ σε σχέση με το υπόλοιπο σώμα. Το κεφάλι ενός μωρού 9 μηνών αναλογεί στο 25% του συνολικού βάρους του σώματος του, ενώ σε ενήλικα μόλις 6%. Σε ενδεχόμενη σύγκρουση, ο αυχένας του παιδιού υπόκειται σε πολύ μεγάλη πίεση. Σε ένα ανάποδο κάθισμα, η δύναμη της αδράνειας από τη σύγκρουση κατανέμεται ιδανικά στο κεφάλι και την πλάτη του παιδιού. Πάνω από ένα εκατομμύριο ανάποδα καθίσματα χρησιμοποιούνται στη Σουηδία και δε γνωρίζουμε καμία περίπτωση σοβαρού τραυματισμού από μετωπική σύγκρουση, σε παιδί που καθόταν σε ανάποδο κάθισμα. Σουηδικές έρευνες σε πραγματικά ατυχήματα έχουν δείξει ότι η παρατεταμένη χρήση ανάποδων καθισμάτων μειώνει τους τραυματισμούς κατά 92%, ενώ η χρήση καθισμάτων που κοιτούν μπροστά μόνο κατά 60%. Τα τελευταία χρόνια και η υπόλοιπη Ευρώπη αρχίζει και γνωρίζει τα παραπάνω. Γνωρίζουμε έναν αριθμό περιπτώσεων όπου παιδιά έχουν μείνει παράλυτα ως αποτέλεσμα τραυματισμών στον αυχένα ενώ κάθονταν σε κάθισμα που κοιτά μπροστά."
Τόμας Τούρμπελ, VTI (Swedish National Road and Transport Research Institute)
Πηγή: http://www.rearfacing.co.uk/

"Σε σύγκριση με έναν ενήλικα, το κεφάλι ενός μωρού είναι 4 φορές πιο βαρύ σε σχέση με το υπόλοιπο σώμα. Ο αυχένας ενός μωρού δεν έχει αναπτυχθεί αρκετά για να συγκρατεί το κεφάλι όρθιο. Άρα το μωρό χρειάζεται πρόσθετη στήριξη και προστασία στον αυχένα και το κεφάλι. Σε μετωπική σύγκρουση, η ζώνη ασφαλείας που περνά πάνω από το στομάχι μπορεί να προκαλέσει τραυματισμό στα εσωτερικά όργανα. Η ζώνη πρέπει να είναι σχεδιασμένη να περνά πάνω από το ισχίο ή σε σχήμα Υ με κούμπωμα ανάμεσα στα πόδια.
Στις πλευρικές συγκρούσεις, ο κίνδυνος είναι αναλογικά μεγαλύτερος σε σχέσης με τις μετωπικές ή τις οπίσθιες. Σήμερα, τα παιδικά καθίσματα διαθέτουν αποτελεσματική ενίσχυση στα πλαϊνά, τα οποία έχουν δοκιμαστεί ακόμα και με αυστηρότερες από τις προδιαγραφές της νόρμας ECE. 
Είναι απαραίτητο να προσφέρουμε στα παιδιά μας την καλύτερη δυνατή προστασία. Μέχρι την ηλικία των 4 ετών, πρέπει να θεωρούμε δεδομένο ότι ταξιδεύουν κοιτώντας ανάποδα στη φορά κίνησης, σε ειδικά σχεδιασμένα καθίσματα. Οι λόγοι είναι πολύ απλοί: ένα κάθισμα που κοιτάει μπροστά αυξάνει την ασφάλεια κατά 50%, ενώ αυτό που κοιτάει ανάποδα, αυξάνει την ασφάλεια κατά 90-95%! Ως γονείς, έχουμε ως βασική προτεραιότητά μας την ασφάλεια των παιδιών μας. Πρέπει να τα προστατεύσουμε όσο πιο καλά μπορούμε και στη μετακίνηση με το αυτοκίνητο και να είμαστε σίγουροι ότι είναι σωστά δεμένα."
Ίνγκαρντ Λεράιμ, Καθηγητής, Ιατρός Κυκλοφορίας και Πρόεδρος Ένωσης Σκανδιναβών Ιατρών Κυκλοφορίας (Nordic Traffic Medicine Association)
Πηγή: http://www.rearfacing.co.uk/ 

Crash Test Forward Facing vs Rear Facing

Το βίντεο που κάνει προφανή τη διαφορά των ανάποδων καθισμάτων από εκείνα που κοιτούν μπροστά. 
Απλά κοιτάξτε το κρανίο στη μία και την άλλη περίπτωση...



Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

Πότε και πώς «γεννήθηκαν» τα πρώτα ανάποδα καθίσματα και με ποιο τρόπο ερευνητές και ειδικοί ανακάλυψαν τη σημασία τους;



"Η ώθηση για τη μοντέρνα παιδική ασφάλεια γεννήθηκε στη Σουηδία το 1963.Το πρώτο ανάποδο παιδικό κάθισμα αυτοκινήτου σχεδιάστηκε από τον Μπέρτιλ Άλντμαν του Πανεπιστημίου Τσάλμερς στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας. Ενώ παρακολουθούσε ένα αμερικάνικο πρόγραμμα στην τηλεόραση, πρόσεξε τη θέση των αστροναυτών στο διαστημόπλοιο Gemini. Ξαπλωμένοι με την πλάτη, σε αντίθετη κατεύθυνση από τη δύναμη της επιτάχυνσης, μπορούσαν να αντέξουν καλύτερα την επιτάχυνση. Ο καθηγητής Άλντμαν πίστεψε ότι αυτή η αρχή θα μπορούσε να εφαρμοστεί για την προστασία των παιδιών σε περίπτωση μετωπικής σύγκρουσης. "Από το 1970, η Volvo έχει συγκεντρώσει πάνω από 35.000 αναφορές πραγματικών ατυχημάτων, με περίπου 5.000 από αυτά να έχουν εμπλεκόμενα παιδιά ηλικίας έως 10 ετών. Οι έρευνες της Volvo δείχνουν μείωση τραυματισμών κατά 90% σε παιδιά που είναι σε ανάποδα παιδικά καθίσματα." (Πηγή: Auto News )


Αν βάλουμε για λίγο στην άκρη τα παιδικά καθίσματα, πρωτοποριακοί ερευνητές μελέτησαν τις επιδράσεις της επιτάχυνσης και της επιβράδυνσης για πάρα πολλά χρόνια. Ένας τέτοιος μεγάλος σκαπανέας ήταν ο Τζων Σταπ. Η ζωή του Σταπ ήταν γενικά αφιερωμένη στην ασφάλεια και πιο ειδικά στην αεροναυπηγική ασφάλεια. Ήταν ένας από τους μεγαλύτερους υπέρμαχους της ζώνης ασφαλείας στα αυτοκίνητα και στην εποχή του εθεωρείτο αυθεντία στην ασφάλεια ατυχημάτωνΟ καθηγητής Σταπ μελέτησε την επιβράδυνση με τη βοήθεια ενός πυραυλοκίνητου οχήματος αποτελούμενου από βαγόνι βάρους 680 κιλών πάνω σε σιδηρόδρομο 610 μέτρων το οποίο διέθετε μία θέση και ένα μηχανικό σύστημα πέδησης 14 μέτρων.
"Οι έρευνες του Τζων Σταπ είχαν πολλές επιδράσεις τόσο στην πολιτική όσο και στη στρατιωτική αεροναυπηγική. Για παράδειγμα, η ιδέα της ανάποδης θέσης των καθισμάτων που προϋπήρχε, πήρε μεγάλη ώθηση από το πρόγραμμα ερευνών του Σταπ, το οποίο απέδειξε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η συγκεκριμένη θέση ήταν η πλέον ασφαλής για τους επιβάτες των αεροπλάνων και χρειαζόταν μικρή στήριξη από ζώνες, και ότι ο άνθρωπος μπορεί να αντέξει πολύ μεγαλύτερη επιβράδυνση απ’ ότι σε θέση κοιτώντας μπροστά." (Παραπομπή: John Stapp)


"Έως το Μάιο του 1948 είχε κάνει ο ίδιος δοκιμή στο βαγόνι  16 φορές με ανάποδη φορά σε δυνάμεις μέχρι 35 φορές την ισχύ της βαρύτητας. Τότε αυτό ήταν το διπλάσιο από το όριο που εθεωρείτο ότι αντέχει ο ανθρώπινος οργανισμός! Αυτά τα πειράματα απέδειξαν ότι τα ανάποδα καθίσματα προσέφεραν στους επιβάτες των αεροπλάνων τη μέγιστη δυνατή προστασία." (Παραπομπή:Stapp.org)

Συχνές ερωτήσεις για τα ανάποδα παιδικά καθίσματα

Ποια είναι τα "ανάποδα παιδικά καθίσματα";


Ανάποδα παιδικά καθίσματα είναι αυτά που αναφέρονται στη φορά που κοιτάζει το μωρό, το νήπιο ή το παιδί. Η φορά αυτή είναι προς το πίσω μέρος του αυτοκινήτου.


Τί είναι "παρατεταμένη" χρήση ανάποδου παιδικού καθίσματος;


"Παρατεταμένη" χρήση ανάποδου παιδικού καθίσματος συνήθως ονομάζεται εκείνη που γίνεται όταν το παιδί είναι μεγαλύτερο του έτους και κάθεται σε ανάποδο κάθισμα.


Έως ποιά ηλικία συστήνεται η χρήση ανάποδου παιδικού καθίσματος; 


Η χρήση ανάποδου παιδικού καθίσματος συστήνεται τουλάχιστον μέχρι ενός έτους. Όλοι οι ειδικοί αναγνωρίζουν τη σημασία της χρήσης ανάποδου καθίσματος, ειδικά για αυτό το σημαντικό πρώτο έτος της ζωής. Η Αμερικανική Παιδιατρική Ακαδημία όμως, προχωρά ένα βήμα μπροστά και συστήνει τη χρήση ανάποδου παιδικού καθίσματος μέχρι τουλάχιστον 2 ετών, αν και είναι προτιμότερο να εξαντλείται ο χρόνος χρήσης τέτοιου καθίσματος μέχρι τα όρια κιλών και ύψους του καθίσματος.


Ενώ η χρήση ανάποδου καθίσματος μέχρι ενός έτους ακούγεται σαν μία συνηθισμένη σύσταση τόσο στην Ελλάδα όσο και στον υπόλοιπο κόσμο, η  "παρατεταμένη" χρήση ανάποδου παιδικού καθίσματος μέχρι 3-5 ετών είναι εδώ και πέντε δεκαετίες ο κανόνας στη Σκανδιναβία. Ειδικά στη Σουηδία είναι εντελώς ασυνήθιστο να γυρίζει το παιδί κοιτάζοντας μπροστά πριν από την παραπάνω ηλικία με αποτέλεσμα τη θεαματική μείωση των θανάτων και των τραυματισμών αυτών των ηλικίων σε τροχαία ατυχήματα. "Από το 1992 μέχρι το 1997, μόνο 9 παιδιά που καθόντουσαν σε ανάποδα παιδικά καθίσματα σκοτώθηκαν στη Σουηδία και όλα είχαν εμπλοκή σε τροχαία με πτώση σε ποταμό ή με αυτοκίνητα που έπιασαν  φωτιά ή τέλος τα ατυχήματα ήταν τόσο καταστροφικά που δεν είχαν άλλους επιζώντες." (πηγή:CPSAFETY).


Η χρήση ανάποδων παιδικών καθισμάτων αναπτύσσεται πια γοργά και σε άλλες χώρες σαν τις ΗΠΑ, τον Καναδά, ενώ σιγά σιγά κατεβαίνει και νοτιότερα στην Ευρώπη.  

Τί συμβαίνει με τα πόδια, δεν είναι επικίνδυνο να ακουμπούν στην πλάτη του καθίσματος;

Το ότι τα πόδια ακουμπούν την πλάτη του καθίσματος δεν μπορεί να θεωρηθεί αρκετά επικίνδυνο ώστε να καταστήσει τη χρήση ανάποδου καθίσματος μη ασφαλή και να οδηγήσει στην απόφαση χρήσης καθίσματος που να κοιτά μπροστά. Είναι εντελώς λογικό, παιδιά μεγαλύτερα του 1 έτους να ακουμπούν τα πόδια τους στην πλάτη του καθίσματος και δεν μπορεί να θεωρηθεί μεγάλος κίνδυνος ασφαλείας. Οι τραυματισμοί στα κάτω άκρα είναι συνήθως λιγότερο σοβαροί και με πολύ μικρότερες επιπλοκές στο μέλλον από αυτούς στο κεφάλι, τον αυχένα ή τη σπονδυλική στήλη.

Επίσης ένα παιδί που κάθεται σε κάθισμα που κοιτά μπροστά, δεν ‘εξαιρείται’ από την πιθανότητα τραυματισμού στα κάτω άκρα. Σύμφωνα με έρευνα του τμήματος Παιδιατρικής του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον «δεδομένα από πραγματικά ατυχήματα έδειξαν ότι λόγος τραυματισμού κάτω άκρων ήταν η επαφή τους με το μπροστινό κάθισμα. Στη βάση δεδομένων αναγνωρίσαμε 15 παιδιά καθήμενα σε κάθισμα που κοιτά μπροστά με τραυματισμούς στα κάτω άκρα. Συνήθως (13 από 15) ήταν τοποθετημένα στο πίσω κάθισμα και είχαν εμπλοκή σε μετωπική σύγκρουση (11 από 15). Κάποια (5 από 15) ήταν χωρίς σωστά τοποθετημένη ζώνη. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Παιδιά καθήμενα σε καθίσματα που κοιτούν μπροστά, εμπλεκόμενα σε σοβαρές μετωπικές ή οπίσθιες συγκρούσεις μπορεί να τραυματιστούν στα κάτω άκρα από επαφή με αντικείμενο εντός της καμπίνας που βρίσκεται μπροστά τους»

Επιπρόσθετα – σύμφωνα με έρευνα του Κέντρου Έρευνας και Πρόληψης Τραυματισμών της Παιδιατρικής Κλινικής της Φιλαδέλφειας των ΗΠΑ και της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια "Τα κάτω άκρα  είναι ανάμεσα στις πιο συχνά τραυματισμένες περιοχές του σώματος παιδιών που κάθονται σε καθίσματα που κοιτούν μπροστά, αντιπροσωπεύοντας το  28% των κλινικά σημαντικών τραυματισμών, οριζομένων ως AIS 2 και πάνω, με εξαίρεση τη διάσειση." (Παραπομπή: Lower extremity injuries in children seated in forward facing child restraint systems).

Μία άλλη έγνοια που έχουν οι γονείς για τα πόδια που ακουμπούν την πλάτη του καθίσματος είναι για την άνεση του παιδιού. Δε βλέπουμε ποτέ ή σχεδόν ποτέ ένα παιδί να κάθεται στο πάτωμα με τα πόδια τεντωμένα. Κάτι παρόμοιο μπορούμε να πούμε όταν κάθονται σε ανάποδο κάθισμα. Θα λυγίσουν φυσικά τα γόνατα και θα είναι απολύτως άνετα με αυτό. 
Επίσης, κάποια παιδιά που κάθονται σε καθίσματα που κοιτούν μπροστά, παραπονούνται για πόνους στα πόδια που κρέμονται στον αέρα και δεν έχουν τη δυνατότητα να τοποθετηθούν σε κάποιο στήριγμα ή βάση.

Εάν το μωρό μου μπορεί να κρατήσει το κεφάλι του ψηλά, μπορώ να το γυρίσω να κοιτάει μπροστά;


Ακόμα και τα μωρά που ‘φαίνονται’ να έχουν δυνατούς μύες στο λαιμό και καλό έλεγχο του κεφαλιού, είναι το ίδιο εκτεθειμένα στους κινδύνους της χρήσης καθίματος που κοιτάει μπροστά. Ο έλεγχος του κεφαλιού δεν είναι καλός δείκτης για τη φορά που θα κοιτάει το κάθισμα.

Αφού το κάθισμά μου γράφει ότι μπορώ να το έχω στραμμένο μπροστά από 9 κιλά, αυτό σημαίνει ότι το παιδί μου είναι έτοιμο να κοιτάει μπροστά, σωστά;


Όχι, αυτό δεν είναι σωστό. Το βάρος δεν είναι από μόνο του δείκτης για την τοποθέτηση του παιδιού σε θέση που κοιτάει μπροστά ή ανάποδα. Τα όρια βάρους δεν έχουν καμμία σχέση με το πως έχουν αναπτυχθεί η σπονδυλική στήλη, ο σκελετός, οι μυς και οι σπόνδυλοι του μωρού, είναι απλώς τα κατώτερα όρια της κατηγορίας του καθίσματος.

Με το να έχω το παιδί μου να κοιτάει μπροστά, είναι πιο εύκολο για μένα γιατί μπορώ να το βλέπω. Δεν είναι επικίνδυνο να οδηγώ και να μην μπορώ να δω το παιδί μου;

Ο καθένας μας έχει διαφορετικές συνθήκες και πρέπει να σταθμίσει τα συν και τα πλην. Ωστόσο, ό,τι είναι βολικό, δε σημαίνει απαραίτητα ότι είναι το καλύτερο ή δεν αλλάζει το γεγονός ότι το σώμα του μωρού είναι απίστευτα μη ανεπτυγμένο σε σχέση με το σώμα ενός μεγάλου παιδιού ή ενός ενήλικα. Κρατήστε οπωσδήποτε το κατώτατο όριο χρήσης ανάποδου καθίσματος που είναι το 1 έτος. Εάν θέλετε να το γυρίσετε μπροστά επειδή δεν το βλέπετε, χρησιμοποιήστε ειδικό καθρέπτη που θα βρείτε σε βρεφικά καταστήματα. Με αυτόν θα έχετε τη δυνατότητα να δείτε το παιδί σας χωρίς να χρειαστεί να κοιτάζετε πίσω. Όσο για το αν είναι επικίνδυνο να οδηγούμε χωρίς να βλέπουμε τα παιδιά μας, αυτό μπορεί να συμβαίνει σε σπάνιες περιπτώσεις που υπάρχουν ιατρικά αίτια και απαιτούν τη συνεχή παρακολούθησή του. Ειδάλλως αφού δεν παρακολουθούμε το παιδί μας όταν κοιμάται, γιατί να το παρακολουθούμε στο αυτοκίνητο;

Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

Γιατί η χρήση ανάποδων παιδικών καθισμάτων είναι ασφαλέστερη;

Έρευνες έχουν δείξει ότι τα ανάποδα παιδικά καθίσματα προσφέρουν μεγαλύτερη προστασία στα παιδιά σε περίπτωση μετωπικής και πλευρικής συγκρούσης. Οι μετωπικές συγκρούσεις είναι με διαφορά οι πιο συχνές και οι πιο θανατηφόρες σε σχέση με οποιαδήποτε άλλο είδος σύγκρουσης. Σύμφωνα με στατιστικές, οι μετωπικές συγκρούσεις είναι κοντά στο 70% ενώ οι πλευρικές κοντά στο 25%.


Παρόλο που κάποια ανάποδα καθίσματα μπορεί να μην προστατεύουν το ίδιο καλά σε οπίσθιες συγκρούσεις, πρέπει να σημειώσουμε ότι αυτές αντιπροσωπεύουν μόλις το 3% του αριθμού των συγκρούσεων και είναι πολύ λιγότερο σοβαρές από πλευράς επικινδυνότητας από τις μετωπικές. Αυτό συμβαίνει διότι σε μία τυπική μετωπική σύγκρουση υπάρχουν δύο οχήματα κινούμενα σε αντίθετες κατευθύνσεις με μεγάλες ταχύτητες. Όταν αυτά τα δύο αυτοκίνητα συγκρουστούν, σταματούν και τα δύο πολύ απότομα, σε κλάσμα δευτερολέπτου, με τρομακτική δύναμη. Ή μπορεί να είναι ένα όχημα, κινούμενο με μεγάλη ταχύτητα, το οποίο προσκρούει σε κάποιο σταθερό εμπόδιο. Οι οπίσθιες συγκρούσεις ωστόσο, συμβαίνουν όταν ένα όχημα έχει σταματήσει (πχ σε διασταύρωση) και κάποιο άλλο το χτυπάει από πίσω. Συνήθως συμβαίνει με μικρές ταχύτητες και πολύ μικρές υλικές ζημιές. Φυσικά συμβαίνουν και σοβαρές οπίσθιες συγκρούσεις, αλλά όπως προαναφέρθηκε είναι πολύ πιο σπάνιες από τις μετωπικές και τις πλευρικές συγκρούσεις.

Τα πιο σημαντικά σημεία στο σώμα του μωρού που χρειάζονται προστασία είναι το κεφάλι, ο αυχένας και η σπονδυλική στήλη. Η χρήση ανάποδων καθισμάτων είναι η καλύτερη προστασία για όλα αυτά τα μέρη. Το παιδί που κάθεται σε κάθισμα με ανάποδη φορά από την κίνηση του αυτοκινήτου και εμπλέκεται σε μετωπική σύγκρουση, δέχεται τη δύναμη διαχεόμενη στην πλάτη του παιδικού καθίσματος και ομοιόμορφα κατανεμημένη σε κεφάλι, αυχένα και σπονδυλική στήλη. Το φορτίο που πιέζει τον αυχένα είναι μικρό. Σε κάθισμα που κοιτάει μπροστά, οι ζώνες συγκρατούν και προστατεύουν τον κορμό αλλά το κεφάλι δεν συγκρατείται από τίποτα. Σε μετωπική σύγκρουση ωθείται βίαια μπροστά και εκτίθεται σε πολύ σοβαρό κίνδυνο τραυματισμού που μπορεί να οδηγήσει σε παράλυση ή ακόμα και σε θάνατο. 



Όπως φαίνεται στην εικόνα, το κεφάλι του μωρού είναι αναλογικά μεγαλύτερο και βαρύτερο από αυτό ενός ενήλικα. Σε ένα μωρό 18 μηνών το κεφάλι αναλογεί στο 25% του συνολικού βάρους του σώματος ενώ σε έναν ενήλικα μόλις στο 6%. Αυτό το στοιχείο καθιστά τα παιδιά έως 4 ετών πολύ πιο ευαίσθητα σε τραυματισμούς στο κεφάλι, τον αυχένα και τη σπονδυλική στήλη. Οι ώμοι του επίσης είναι πιο στενοί και εύκαμπτοι. Αυτό είναι πολύ σημαντικό να το γνωρίζουμε για τη σωστή τοποθέτηση και το σφίξιμο των ζωνών.


Όταν το "βαρύ" κεφάλι του παιδιού σε κάθισμα που κοιτά μπροστά ωθείται βίαια σε ένα ατύχημα, ασκείται τεράστιο φορτίο στον αυχένα που πρέπει να συγκρατήσει το κρανίο. "Σύμφωνα με έρευνες και αυτοψίες δειγμάτων σπονδυλικής στήλης και συνδέσμων από παιδιά, επιτρέπεται τέντωμα της σπονδυλικής στήλης μέχρι και 5 εκ. αλλά ο νωτιαίος μυελός θα υποστεί ρήξη αν τεντωθεί περισσότερο από 0,63 εκ. Η εμπειρία από πραγματικά περιστατικά έχει δείξει ότι το κρανίο μπορεί κυριολεκτικά να αποσχιστεί από τη σπονδυλική στήλη από τις δυνάμεις μιας σύγκρουσης" (πηγή: CPSTE ).




Το τέντωμα του νωτιαίου μυελού σε ένα ατύχημα μπορεί να οδηγήσει σε παράλυση ή ακόμα και σε θάνατο. Περιγράφεται δε ως "εσωτερική καρατόμηση (internal decapitation)". Ακόμα και  μωρά που 'φαίνεται' να έχουν δυνατούς μυς στο λαιμό και καλό έλεγχο του κεφαλιού, είναι ευάλωτα στους παραπάνω κινδύνους.


Τα μικρά παιδιά έχουν ανώριμους σπονδύλους οι οποίοι δεν μπορούν να προστατεύσουν επαρκώς το νωτιαίο μυελό σε περίπτωση μετωπικής σύγκρουσης, όταν το κάθισμα κοιτά μπροστά. Οι σπόνδυλοι είναι ακόμη μικρά κομμάτια οστών ενωμένα με χόνδρο. Τα κομμάτια αυτά είναι μαλακά, δεν έχουν ακόμα οστεοποιηθεί ως ενιαίο στρογγυλεμένο κόκαλο που θα εσωκλείσει και θα προστατέψει το νωτιαίο μυελό.





Επίσης τα μικρά παιδιά έχουν ελλιπώς ανεπτυγμένους, ευαίσθητους και εύκαμπτους μυς στο λαιμό, χαλαρούς σπονδύλους, μικρά κόκαλα στα πλευρά, μη ανεπτυγμένους κοιλιακούς μυς, μαλακή σπονδυλική στήλη και σχετικά μεγαλύτερα εσωτερικά όργανα.


Οι σπόνδυλοι δεν οστεοποιούνται εντελώς μέχρι τις ηλικίες 3-6 ετών. Γι' αυτό η χρήση ανάποδου καθίσματος για όσο το δυνατόν περισσότερο, είναι πιο ασφαλής, αφού προσφέρει προστασία και στήριξη σε κεφάλι, αυχένα και σπονδυλική στήλη.