Τί λένε οι ειδικοί;

"Εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης Καταναλωτών ANEC, έχουμε μελετήσει ατυχήματα στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Σουηδία και τις ΗΠΑ με εμπλεκόμενους παιδιά σε παιδικά καθίσματα, εστιάζοντας σε αυτά όπου υπήρχαν θάνατοι και σοβαροί τραυματισμοί. Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι ο πλέον ασφαλής τρόπος μεταφοράς των παιδιών στο αυτοκίνητο είναι σε καθίσματα που κοιτούν ανάποδα στη φορά κίνησης του αυτοκινήτου. Στη Σκανδιναβία, χρησιμοποιούν μεγάλα ανάποδα καθίσματα εδώ και πολλά χρόνια και έχουν πια πειστικές αποδείξεις ότι κάνουν πολύ καλή δουλειά. Υπάρχουν παραδείγματα ατυχημάτων και στις τρεις παραπάνω χώρες με περιπτώσεις παιδιών σε καθίσματα που κοιτούν μπροστά και υπέστησαν τραυματισμούς που μπορούσαν να αποφευχθούν. Ήρθε η ώρα να μάθουμε από την εμπειρία των Σκανδιναβών και όλοι οι γονείς να ψάξουν για το κατάλληλο ανάποδο κάθισμα για τα παιδιά τους μέχρι την ηλικία των 4 ετών. Κατασκευάστριες εταιρίες, καταστήματα και νομοθέτες πρέπει να ενεργοποιηθούν ώστε να κάνουν πιο εύκολη και πιο φθηνή για τους γονείς, την αγορά του πιο ασφαλούς συστήματος συγκράτησης, των ανάποδων καθισμάτων. Είναι εντελώς τρελό ότι τα καλύτερα καθίσματα δεν είναι διαθέσιμα σε όλη την Ευρώπη."

Καθ. Πήτερ Γκλόινς και Τζέιμς Ρόμπερτς, Διευθυντές, Vehicle Safety Consultancy Ltd., UK

Πηγή: http://www.rearfacing.co.uk/

"Στη Σουηδία οι αρχές προώθησαν για 25 χρόνια τη χρήση ειδικών παιδικών καθισμάτων που κοιτάνε ανάποδα στη φορά κίνησης του αυτοκινήτου. Ο λόγος ήταν η αποφυγή τραυματισμών στο κεφάλι και τον αυχένα. Το κεφάλι του παιδιού είναι αναλογικά πιο βαρύ σε σχέση με το υπόλοιπο σώμα. Το κεφάλι ενός μωρού 9 μηνών αναλογεί στο 25% του συνολικού βάρους του σώματος του, ενώ σε ενήλικα μόλις 6%. Σε ενδεχόμενη σύγκρουση, ο αυχένας του παιδιού υπόκειται σε πολύ μεγάλη πίεση. Σε ένα ανάποδο κάθισμα, η δύναμη της αδράνειας από τη σύγκρουση κατανέμεται ιδανικά στο κεφάλι και την πλάτη του παιδιού. Πάνω από ένα εκατομμύριο ανάποδα καθίσματα χρησιμοποιούνται στη Σουηδία και δε γνωρίζουμε καμία περίπτωση σοβαρού τραυματισμού από μετωπική σύγκρουση, σε παιδί που καθόταν σε ανάποδο κάθισμα. Σουηδικές έρευνες σε πραγματικά ατυχήματα έχουν δείξει ότι η παρατεταμένη χρήση ανάποδων καθισμάτων μειώνει τους τραυματισμούς κατά 92%, ενώ η χρήση καθισμάτων που κοιτούν μπροστά μόνο κατά 60%. Τα τελευταία χρόνια και η υπόλοιπη Ευρώπη αρχίζει και γνωρίζει τα παραπάνω. Γνωρίζουμε έναν αριθμό περιπτώσεων όπου παιδιά έχουν μείνει παράλυτα ως αποτέλεσμα τραυματισμών στον αυχένα ενώ κάθονταν σε κάθισμα που κοιτά μπροστά."

Τόμας Τούρμπελ, VTI (Swedish National Road and Transport Research Institute)

Πηγή: http://www.rearfacing.co.uk/

"Σε σύγκριση με έναν ενήλικα, το κεφάλι ενός μωρού είναι 4 φορές πιο βαρύ σε σχέση με το υπόλοιπο σώμα. Ο αυχένας ενός μωρού δεν έχει αναπτυχθεί αρκετά για να συγκρατεί το κεφάλι όρθιο. Άρα το μωρό χρειάζεται πρόσθετη στήριξη και προστασία στον αυχένα και το κεφάλι. Σε μετωπική σύγκρουση, η ζώνη ασφαλείας που περνά πάνω από το στομάχι μπορεί να προκαλέσει τραυματισμό στα εσωτερικά όργανα. Η ζώνη πρέπει να είναι σχεδιασμένη να περνά πάνω από το ισχίο ή σε σχήμα Υ με κούμπωμα ανάμεσα στα πόδια.

Στις πλευρικές συγκρούσεις, ο κίνδυνος είναι αναλογικά μεγαλύτερος σε σχέσης με τις μετωπικές ή τις οπίσθιες. Σήμερα, τα παιδικά καθίσματα διαθέτουν αποτελεσματική ενίσχυση στα πλαϊνά, τα οποία έχουν δοκιμαστεί ακόμα και με αυστηρότερες από τις προδιαγραφές της νόρμας ECE. 

Είναι απαραίτητο να προσφέρουμε στα παιδιά μας την καλύτερη δυνατή προστασία. Μέχρι την ηλικία των 4 ετών, πρέπει να θεωρούμε δεδομένο ότι ταξιδεύουν κοιτώντας ανάποδα στη φορά κίνησης, σε ειδικά σχεδιασμένα καθίσματα. Οι λόγοι είναι πολύ απλοί: ένα κάθισμα που κοιτάει μπροστά αυξάνει την ασφάλεια κατά 50%, ενώ αυτό που κοιτάει ανάποδα, αυξάνει την ασφάλεια κατά 90-95%! Ως γονείς, έχουμε ως βασική προτεραιότητά μας την ασφάλεια των παιδιών μας. Πρέπει να τα προστατεύσουμε όσο πιο καλά μπορούμε και στη μετακίνηση με το αυτοκίνητο και να είμαστε σίγουροι ότι είναι σωστά δεμένα."

Ίνγκαρντ Λεράιμ, Καθηγητής, Ιατρός Κυκλοφορίας και Πρόεδρος Ένωσης Σκανδιναβών Ιατρών Κυκλοφορίας (Nordic Traffic Medicine Association)

Πηγή: http://www.rearfacing.co.uk/ 

Crash Test Forward Facing vs Rear Facing

Το βίντεο που κάνει προφανή τη διαφορά των ανάποδων καθισμάτων από εκείνα που κοιτούν μπροστά. 
Απλά κοιτάξτε το κρανίο στη μία και την άλλη περίπτωση...

Πότε και πώς «γεννήθηκαν» τα πρώτα ανάποδα καθίσματα και με ποιο τρόπο ερευνητές και ειδικοί ανακάλυψαν τη σημασία τους;

"Η ώθηση για τη μοντέρνα παιδική ασφάλεια γεννήθηκε στη Σουηδία το 1963.Το πρώτο ανάποδο παιδικό κάθισμα αυτοκινήτου σχεδιάστηκε από τον Μπέρτιλ Άλντμαν του Πανεπιστημίου Τσάλμερς στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας. Ενώ παρακολουθούσε ένα αμερικάνικο πρόγραμμα στην τηλεόραση, πρόσεξε τη θέση των αστροναυτών στο διαστημόπλοιο Gemini. Ξαπλωμένοι με την πλάτη, σε αντίθετη κατεύθυνση από τη δύναμη της επιτάχυνσης, μπορούσαν να αντέξουν καλύτερα την επιτάχυνση. Ο καθηγητής Άλντμαν πίστεψε ότι αυτή η αρχή θα μπορούσε να εφαρμοστεί για την προστασία των παιδιών σε περίπτωση μετωπικής σύγκρουσης. "Από το 1970, η Volvo έχει συγκεντρώσει πάνω από 35.000 αναφορές πραγματικών ατυχημάτων, με περίπου 5.000 από αυτά να έχουν εμπλεκόμενα παιδιά ηλικίας έως 10 ετών. Οι έρευνες της Volvo δείχνουν μείωση τραυματισμών κατά 90% σε παιδιά που είναι σε ανάποδα παιδικά καθίσματα." (Πηγή: Auto News )

Αν βάλουμε για λίγο στην άκρη τα παιδικά καθίσματα, πρωτοποριακοί ερευνητές μελέτησαν τις επιδράσεις της επιτάχυνσης και της επιβράδυνσης για πάρα πολλά χρόνια. Ένας τέτοιος μεγάλος σκαπανέας ήταν ο Τζων Σταπ. Η ζωή του Σταπ ήταν γενικά αφιερωμένη στην ασφάλεια και πιο ειδικά στην αεροναυπηγική ασφάλεια. Ήταν ένας από τους μεγαλύτερους υπέρμαχους της ζώνης ασφαλείας στα αυτοκίνητα και στην εποχή του εθεωρείτο αυθεντία στην ασφάλεια ατυχημάτων. Ο καθηγητής Σταπ μελέτησε την επιβράδυνση με τη βοήθεια ενός πυραυλοκίνητου οχήματος αποτελούμενου από βαγόνι βάρους 680 κιλών πάνω σε σιδηρόδρομο 610 μέτρων το οποίο διέθετε μία θέση και ένα μηχανικό σύστημα πέδησης 14 μέτρων.

"Οι έρευνες του Τζων Σταπ είχαν πολλές επιδράσεις τόσο στην πολιτική όσο και στη στρατιωτική αεροναυπηγική. Για παράδειγμα, η ιδέα της ανάποδης θέσης των καθισμάτων που προϋπήρχε, πήρε μεγάλη ώθηση από το πρόγραμμα ερευνών του Σταπ, το οποίο απέδειξε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η συγκεκριμένη θέση ήταν η πλέον ασφαλής για τους επιβάτες των αεροπλάνων και χρειαζόταν μικρή στήριξη από ζώνες, και ότι ο άνθρωπος μπορεί να αντέξει πολύ μεγαλύτερη επιβράδυνση απ’ ότι σε θέση κοιτώντας μπροστά." (Παραπομπή: John Stapp)

"Έως το Μάιο του 1948 είχε κάνει ο ίδιος δοκιμή στο βαγόνι  16 φορές με ανάποδη φορά σε δυνάμεις μέχρι 35 φορές την ισχύ της βαρύτητας. Τότε αυτό ήταν το διπλάσιο από το όριο που εθεωρείτο ότι αντέχει ο ανθρώπινος οργανισμός! Αυτά τα πειράματα απέδειξαν ότι τα ανάποδα καθίσματα προσέφεραν στους επιβάτες των αεροπλάνων τη μέγιστη δυνατή προστασία." (Παραπομπή:Stapp.org)

Συχνές ερωτήσεις για τα ανάποδα παιδικά καθίσματα

Ποια είναι τα "ανάποδα παιδικά καθίσματα";


Ανάποδα παιδικά καθίσματα είναι αυτά που αναφέρονται στη φορά που κοιτάζει το μωρό, το νήπιο ή το παιδί. Η φορά αυτή είναι προς το πίσω μέρος του αυτοκινήτου.


Τί είναι "παρατεταμένη" χρήση ανάποδου παιδικού καθίσματος;


"Παρατεταμένη" χρήση ανάποδου παιδικού καθίσματος συνήθως ονομάζεται εκείνη που γίνεται όταν το παιδί είναι μεγαλύτερο του έτους και κάθεται σε ανάποδο κάθισμα.


Έως ποιά ηλικία συστήνεται η χρήση ανάποδου παιδικού καθίσματος; 


Η χρήση ανάποδου παιδικού καθίσματος συστήνεται τουλάχιστον μέχρι ενός έτους. Όλοι οι ειδικοί αναγνωρίζουν τη σημασία της χρήσης ανάποδου καθίσματος, ειδικά για αυτό το σημαντικό πρώτο έτος της ζωής. Η Αμερικανική Παιδιατρική Ακαδημία όμως, προχωρά ένα βήμα μπροστά και συστήνει τη χρήση ανάποδου παιδικού καθίσματος μέχρι τουλάχιστον 2 ετών, αν και είναι προτιμότερο να εξαντλείται ο χρόνος χρήσης τέτοιου καθίσματος μέχρι τα όρια κιλών και ύψους του καθίσματος.


Ενώ η χρήση ανάποδου καθίσματος μέχρι ενός έτους ακούγεται σαν μία συνηθισμένη σύσταση τόσο στην Ελλάδα όσο και στον υπόλοιπο κόσμο, η  "παρατεταμένη" χρήση ανάποδου παιδικού καθίσματος μέχρι 3-5 ετών είναι εδώ και πέντε δεκαετίες ο κανόνας στη Σκανδιναβία. Ειδικά στη Σουηδία είναι εντελώς ασυνήθιστο να γυρίζει το παιδί κοιτάζοντας μπροστά πριν από την παραπάνω ηλικία με αποτέλεσμα τη θεαματική μείωση των θανάτων και των τραυματισμών αυτών των ηλικίων σε τροχαία ατυχήματα. "Από το 1992 μέχρι το 1997, μόνο 9 παιδιά που καθόντουσαν σε ανάποδα παιδικά καθίσματα σκοτώθηκαν στη Σουηδία και όλα είχαν εμπλοκή σε τροχαία με πτώση σε ποταμό ή με αυτοκίνητα που έπιασαν  φωτιά ή τέλος τα ατυχήματα ήταν τόσο καταστροφικά που δεν είχαν άλλους επιζώντες." (πηγή:CPSAFETY).

Η χρήση ανάποδων παιδικών καθισμάτων αναπτύσσεται πια γοργά και σε άλλες χώρες σαν τις ΗΠΑ, τον Καναδά, ενώ σιγά σιγά κατεβαίνει και νοτιότερα στην Ευρώπη.  

Τί συμβαίνει με τα πόδια, δεν είναι επικίνδυνο να ακουμπούν στην πλάτη του καθίσματος;

Το ότι τα πόδια ακουμπούν την πλάτη του καθίσματος δεν μπορεί να θεωρηθεί αρκετά επικίνδυνο ώστε να καταστήσει τη χρήση ανάποδου καθίσματος μη ασφαλή και να οδηγήσει στην απόφαση χρήσης καθίσματος που να κοιτά μπροστά. Είναι εντελώς λογικό, παιδιά μεγαλύτερα του 1 έτους να ακουμπούν τα πόδια τους στην πλάτη του καθίσματος και δεν μπορεί να θεωρηθεί μεγάλος κίνδυνος ασφαλείας. Οι τραυματισμοί στα κάτω άκρα είναι συνήθως λιγότερο σοβαροί και με πολύ μικρότερες επιπλοκές στο μέλλον από αυτούς στο κεφάλι, τον αυχένα ή τη σπονδυλική στήλη.

Επίσης ένα παιδί που κάθεται σε κάθισμα που κοιτά μπροστά, δεν ‘εξαιρείται’ από την πιθανότητα τραυματισμού στα κάτω άκρα. Σύμφωνα με έρευνα του τμήματος Παιδιατρικής του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον «δεδομένα από πραγματικά ατυχήματα έδειξαν ότι λόγος τραυματισμού κάτω άκρων ήταν η επαφή τους με το μπροστινό κάθισμα. Στη βάση δεδομένων αναγνωρίσαμε 15 παιδιά καθήμενα σε κάθισμα που κοιτά μπροστά με τραυματισμούς στα κάτω άκρα. Συνήθως (13 από 15) ήταν τοποθετημένα στο πίσω κάθισμα και είχαν εμπλοκή σε μετωπική σύγκρουση (11 από 15). Κάποια (5 από 15) ήταν χωρίς σωστά τοποθετημένη ζώνη. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Παιδιά καθήμενα σε καθίσματα που κοιτούν μπροστά, εμπλεκόμενα σε σοβαρές μετωπικές ή οπίσθιες συγκρούσεις μπορεί να τραυματιστούν στα κάτω άκρα από επαφή με αντικείμενο εντός της καμπίνας που βρίσκεται μπροστά τους»

 (Παραπομπή: Crash analysis of lower extremity injuries in children restrained in forward-facing car seats during front and rear impacts ).

Επιπρόσθετα – σύμφωνα με έρευνα του Κέντρου Έρευνας και Πρόληψης Τραυματισμών της Παιδιατρικής Κλινικής της Φιλαδέλφειας των ΗΠΑ και της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια "Τα κάτω άκρα  είναι ανάμεσα στις πιο συχνά τραυματισμένες περιοχές του σώματος παιδιών που κάθονται σε καθίσματα που κοιτούν μπροστά, αντιπροσωπεύοντας το  28% των κλινικά σημαντικών τραυματισμών, οριζομένων ως AIS 2 και πάνω, με εξαίρεση τη διάσειση." (Παραπομπή: Lower extremity injuries in children seated in forward facing child restraint systems).

Μία άλλη έγνοια που έχουν οι γονείς για τα πόδια που ακουμπούν την πλάτη του καθίσματος είναι για την άνεση του παιδιού. Δε βλέπουμε ποτέ ή σχεδόν ποτέ ένα παιδί να κάθεται στο πάτωμα με τα πόδια τεντωμένα. Κάτι παρόμοιο μπορούμε να πούμε όταν κάθονται σε ανάποδο κάθισμα. Θα λυγίσουν φυσικά τα γόνατα και θα είναι απολύτως άνετα με αυτό. 

Επίσης, κάποια παιδιά που κάθονται σε καθίσματα που κοιτούν μπροστά, παραπονούνται για πόνους στα πόδια που κρέμονται στον αέρα και δεν έχουν τη δυνατότητα να τοποθετηθούν σε κάποιο στήριγμα ή βάση.

Εάν το μωρό μου μπορεί να κρατήσει το κεφάλι του ψηλά, μπορώ να το γυρίσω να κοιτάει μπροστά;

Ακόμα και τα μωρά που ‘φαίνονται’ να έχουν δυνατούς μύες στο λαιμό και καλό έλεγχο του κεφαλιού, είναι το ίδιο εκτεθειμένα στους κινδύνους της χρήσης καθίματος που κοιτάει μπροστά. Ο έλεγχος του κεφαλιού δεν είναι καλός δείκτης για τη φορά που θα κοιτάει το κάθισμα.

Αφού το κάθισμά μου γράφει ότι μπορώ να το έχω στραμμένο μπροστά από 9 κιλά, αυτό σημαίνει ότι το παιδί μου είναι έτοιμο να κοιτάει μπροστά, σωστά;


Όχι, αυτό δεν είναι σωστό. Το βάρος δεν είναι από μόνο του δείκτης για την τοποθέτηση του παιδιού σε θέση που κοιτάει μπροστά ή ανάποδα. Τα όρια βάρους δεν έχουν καμμία σχέση με το πως έχουν αναπτυχθεί η σπονδυλική στήλη, ο σκελετός, οι μυς και οι σπόνδυλοι του μωρού, είναι απλώς τα κατώτερα όρια της κατηγορίας του καθίσματος.

Με το να έχω το παιδί μου να κοιτάει μπροστά, είναι πιο εύκολο για μένα γιατί μπορώ να το βλέπω. Δεν είναι επικίνδυνο να οδηγώ και να μην μπορώ να δω το παιδί μου;

Ο καθένας μας έχει διαφορετικές συνθήκες και πρέπει να σταθμίσει τα συν και τα πλην. Ωστόσο, ό,τι είναι βολικό, δε σημαίνει απαραίτητα ότι είναι το καλύτερο ή δεν αλλάζει το γεγονός ότι το σώμα του μωρού είναι απίστευτα μη ανεπτυγμένο σε σχέση με το σώμα ενός μεγάλου παιδιού ή ενός ενήλικα. Κρατήστε οπωσδήποτε το κατώτατο όριο χρήσης ανάποδου καθίσματος που είναι το 1 έτος. Εάν θέλετε να το γυρίσετε μπροστά επειδή δεν το βλέπετε, χρησιμοποιήστε ειδικό καθρέπτη που θα βρείτε σε βρεφικά καταστήματα. Με αυτόν θα έχετε τη δυνατότητα να δείτε το παιδί σας χωρίς να χρειαστεί να κοιτάζετε πίσω. Όσο για το αν είναι επικίνδυνο να οδηγούμε χωρίς να βλέπουμε τα παιδιά μας, αυτό μπορεί να συμβαίνει σε σπάνιες περιπτώσεις που υπάρχουν ιατρικά αίτια και απαιτούν τη συνεχή παρακολούθησή του. Ειδάλλως αφού δεν παρακολουθούμε το παιδί μας όταν κοιμάται, γιατί να το παρακολουθούμε στο αυτοκίνητο;

Γιατί η χρήση ανάποδων παιδικών καθισμάτων είναι ασφαλέστερη;

Έρευνες έχουν δείξει ότι τα ανάποδα παιδικά καθίσματα προσφέρουν μεγαλύτερη προστασία στα παιδιά σε περίπτωση μετωπικής και πλευρικής συγκρούσης. Οι μετωπικές συγκρούσεις είναι με διαφορά οι πιο συχνές και οι πιο θανατηφόρες σε σχέση με οποιαδήποτε άλλο είδος σύγκρουσης. Σύμφωνα με στατιστικές, οι μετωπικές συγκρούσεις είναι κοντά στο 70% ενώ οι πλευρικές κοντά στο 25%.

Παρόλο που κάποια ανάποδα καθίσματα μπορεί να μην προστατεύουν το ίδιο καλά σε οπίσθιες συγκρούσεις, πρέπει να σημειώσουμε ότι αυτές αντιπροσωπεύουν μόλις το 3% του αριθμού των συγκρούσεων και είναι πολύ λιγότερο σοβαρές από πλευράς επικινδυνότητας από τις μετωπικές. Αυτό συμβαίνει διότι σε μία τυπική μετωπική σύγκρουση υπάρχουν δύο οχήματα κινούμενα σε αντίθετες κατευθύνσεις με μεγάλες ταχύτητες. Όταν αυτά τα δύο αυτοκίνητα συγκρουστούν, σταματούν και τα δύο πολύ απότομα, σε κλάσμα δευτερολέπτου, με τρομακτική δύναμη. Ή μπορεί να είναι ένα όχημα, κινούμενο με μεγάλη ταχύτητα, το οποίο προσκρούει σε κάποιο σταθερό εμπόδιο. Οι οπίσθιες συγκρούσεις ωστόσο, συμβαίνουν όταν ένα όχημα έχει σταματήσει (πχ σε διασταύρωση) και κάποιο άλλο το χτυπάει από πίσω. Συνήθως συμβαίνει με μικρές ταχύτητες και πολύ μικρές υλικές ζημιές. Φυσικά συμβαίνουν και σοβαρές οπίσθιες συγκρούσεις, αλλά όπως προαναφέρθηκε είναι πολύ πιο σπάνιες από τις μετωπικές και τις πλευρικές συγκρούσεις.

Τα πιο σημαντικά σημεία στο σώμα του μωρού που χρειάζονται προστασία είναι το κεφάλι, ο αυχένας και η σπονδυλική στήλη. Η χρήση ανάποδων καθισμάτων είναι η καλύτερη προστασία για όλα αυτά τα μέρη. Το παιδί που κάθεται σε κάθισμα με ανάποδη φορά από την κίνηση του αυτοκινήτου και εμπλέκεται σε μετωπική σύγκρουση, δέχεται τη δύναμη διαχεόμενη στην πλάτη του παιδικού καθίσματος και ομοιόμορφα κατανεμημένη σε κεφάλι, αυχένα και σπονδυλική στήλη. Το φορτίο που πιέζει τον αυχένα είναι μικρό. Σε κάθισμα που κοιτάει μπροστά, οι ζώνες συγκρατούν και προστατεύουν τον κορμό αλλά το κεφάλι δεν συγκρατείται από τίποτα. Σε μετωπική σύγκρουση ωθείται βίαια μπροστά και εκτίθεται σε πολύ σοβαρό κίνδυνο τραυματισμού που μπορεί να οδηγήσει σε παράλυση ή ακόμα και σε θάνατο. 

Όπως φαίνεται στην εικόνα, το κεφάλι του μωρού είναι αναλογικά μεγαλύτερο και βαρύτερο από αυτό ενός ενήλικα. Σε ένα μωρό 18 μηνών το κεφάλι αναλογεί στο 25% του συνολικού βάρους του σώματος ενώ σε έναν ενήλικα μόλις στο 6%. Αυτό το στοιχείο καθιστά τα παιδιά έως 4 ετών πολύ πιο ευαίσθητα σε τραυματισμούς στο κεφάλι, τον αυχένα και τη σπονδυλική στήλη. Οι ώμοι του επίσης είναι πιο στενοί και εύκαμπτοι. Αυτό είναι πολύ σημαντικό να το γνωρίζουμε για τη σωστή τοποθέτηση και το σφίξιμο των ζωνών.

Όταν το "βαρύ" κεφάλι του παιδιού σε κάθισμα που κοιτά μπροστά ωθείται βίαια σε ένα ατύχημα, ασκείται τεράστιο φορτίο στον αυχένα που πρέπει να συγκρατήσει το κρανίο. "Σύμφωνα με έρευνες και αυτοψίες δειγμάτων σπονδυλικής στήλης και συνδέσμων από παιδιά, επιτρέπεται τέντωμα της σπονδυλικής στήλης μέχρι και 5 εκ. αλλά ο νωτιαίος μυελός θα υποστεί ρήξη αν τεντωθεί περισσότερο από 0,63 εκ. Η εμπειρία από πραγματικά περιστατικά έχει δείξει ότι το κρανίο μπορεί κυριολεκτικά να αποσχιστεί από τη σπονδυλική στήλη από τις δυνάμεις μιας σύγκρουσης" (πηγή: CPSTE ).

Το τέντωμα του νωτιαίου μυελού σε ένα ατύχημα μπορεί να οδηγήσει σε παράλυση ή ακόμα και σε θάνατο. Περιγράφεται δε ως "εσωτερική καρατόμηση (internal decapitation)". Ακόμα και  μωρά που 'φαίνεται' να έχουν δυνατούς μυς στο λαιμό και καλό έλεγχο του κεφαλιού, είναι ευάλωτα στους παραπάνω κινδύνους.

Τα μικρά παιδιά έχουν ανώριμους σπονδύλους οι οποίοι δεν μπορούν να προστατεύσουν επαρκώς το νωτιαίο μυελό σε περίπτωση μετωπικής σύγκρουσης, όταν το κάθισμα κοιτά μπροστά. Οι σπόνδυλοι είναι ακόμη μικρά κομμάτια οστών ενωμένα με χόνδρο. Τα κομμάτια αυτά είναι μαλακά, δεν έχουν ακόμα οστεοποιηθεί ως ενιαίο στρογγυλεμένο κόκαλο που θα εσωκλείσει και θα προστατέψει το νωτιαίο μυελό.

Επίσης τα μικρά παιδιά έχουν ελλιπώς ανεπτυγμένους, ευαίσθητους και εύκαμπτους μυς στο λαιμό, χαλαρούς σπονδύλους, μικρά κόκαλα στα πλευρά, μη ανεπτυγμένους κοιλιακούς μυς, μαλακή σπονδυλική στήλη και σχετικά μεγαλύτερα εσωτερικά όργανα.


Οι σπόνδυλοι δεν οστεοποιούνται εντελώς μέχρι τις ηλικίες 3-6 ετών. Γι' αυτό η χρήση ανάποδου καθίσματος για όσο το δυνατόν περισσότερο, είναι πιο ασφαλής, αφού προσφέρει προστασία και στήριξη σε κεφάλι, αυχένα και σπονδυλική στήλη.

Ξεκινάμε! Rearfacing: the way forward

Ως γονείς μικρών παιδιών, όταν γνωρίσαμε από τη Σουηδία το θέμα της παρατεταμένης χρήσης ανάποδων παιδικών καθισμάτων μέχρι 4-5 ετών, το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να βρούμε τέτοια καθίσματα για τα παιδιά μας. Μετά μας έπιασε το πάθος να διαδόσουμε τη σημαντική διαφορά στην ασφάλεια σε όσους περισσότερους γονείς μπορούμε.

Η χρήση ανάποδων καθισμάτων για όσο περισσότερο γίνεται, είναι αποδεδειγμένα 5 φορές πιο ασφαλής έναντι αυτών που κοιτούν μπροστά. Πολλά στοιχεία, κυρίως Σουηδικής προέλευσης, κάνουν προφανή και στον πιο άσχετο με το θέμα γονέα, της διαφοράς που υπάρχει. Στόχος του blog μας είναι τα στοιχεία αυτά να διαδοθούν σε όσο το δυνατόν περισσότερους γονείς.

Δυστυχώς η χώρα μας θρηνεί κάθε χρόνο πολλούς νεκρούς και τραυματίες μεταξύ των οποίων δεκάδες μικρά παιδιά. Στη Σουηδία το 2008 είχαν μόλις 2!

Πιστεύουμε ότι το παρόν blog θα βάλει ένα λιθαράκι στη σωστή ενημέρωση των γονέων και στην ευαισθητοποίησή τους σε θέματα ασφαλείας των παιδιών στο αυτοκίνητο. 

Ελπίζουμε να μας βοηθήσετε διαδίδοντας το blog σε όσους περισσότερους γονείς μπορείτε.

rearfacing=the way forward